Müasir dünyada texnoloji və mədəni inkişaf elə bir səviyyəyə çatmışdır ki, neft və qaz həm yanacaq-enerji kompleksində, həm də milyonlarla adda məhsul istehsal edən kimya sənayesində əsas xammal, zəruri istehsal və iqtisadi-maliyyə resursu olmuşdur. Tarixən neftin təsiri ilə iri şəhərlər, limanlar salınmış, kəmərlər çəkilmiş, cəmlənmiş iqtisadi potensial sosial gücə və siyasi dividendə çevrilmiş, mədəni mərkəzlər yaranmışdır.
Azərbaycan torpağı da bu qiymətli sərvətlə zəngindir. Odlar yurdu kimi də tanınan Azərbaycanın nefti qədim dövrlərdən bu yerlərin şöhrətini dünyaya yaymışdır. Hələ yüz il öncəsindən dünyanın neft akademiyası kimi tanınan Bakı şəhəri sənayeləşən dünya iqtisadiyyatının əsas enerji mərkəzlərindən biri idi. Bununla yanaşı, uzun illər neft ölkəsi Azərbaycanın bu qiymətli sərvəti onun xalqının rifahına xidmət etməmiş, neftin bölgüsü onun əlində olmamışdır.
Ötən əsrin sonlarında Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinın bərpa edilməsi ilə neft-qaz sərvətlərinin də xalqımıza məxsusluğu tam təmin olunmuş və onların milli mənafelər baxımından istifadəsi üçün əlverişli şərait yaranmışdı. Lakin o dövrdə cərəyan edən hadisələr, yaranmış mürəkkəb geosiyasi vəziyyət bir çox hallarda ölkəmizin xeyrinə olmamışdı. Bu mərhələdə Azərbaycan Respublikasının sahib olduğu zəngin karbohidrogen ehtiyatlarından necə istifadə olunması məsələsi çox əhəmiyyətli idi. Dünyanın iri enerji şirkətləri ilə qarşılıqlı əməkdaşlığın qurulması problemləri müstəqil iqtisadi siyasət yeritmək baxımından əsl imtahan mərhələsi idi. Heç də hamar görünməyən yolda bu elə bir mərhələ idi ki, təkcə təbii sərvətlərə sahib olmağın kifayət etmədiyi, bundan daha çox ağıl və zəkaya, cəsarət və iradəyə sahib olan liderin qətiyyətinə ehtiyac olduğu aydın görünürdü. Çünki həmin dövrdə Azərbaycanda ictimai-siyasi sabitlik pozulmuşdu. Qərbin iri neft şirkətlərini ölkədə qısa zaman ərzində ictimai-siyasi sabitliyin təmin olunacağına inandırmaq çox çətin məsələ idi. Bunu yalnız dünya şöhrətli siyasi xadim, ümummilli liderimiz Heydər Əliyev edə bilərdi.